Opgavenetwerk

De Alliantie van Kracht is een actief opgavenetwerk dat bestaat uit ervaringsdeskundigen en verschillende organisaties vanuit bijvoorbeeld Wonen, Welzijn en Zorg, gemeenten en onderwijsinstanties. Samen willen we de overdracht van armoede stoppen. Niet alleen in de veenkoloniën, maar provincie Drenthe en Groningen breed. In ons netwerk werken alle partners samen om deze uitdaging aan te pakken. Met ervaringsdeskundigen die de werkelijkheid van leven in armoede kennen en dus weten wat helpt. En met betrokken professionals die allemaal hun eigen expertise meebrengen.

Complexe uitdaging

In ons opgavenetwerk werken we samen aan de complexe uitdaging ‘doorbreken van generatiearmoede’. Complex betekent dat de antwoorden niet voor het oprapen liggen. Als het simpel was, was het al wel gebeurd. Er moet vaak aan verschillende knoppen tegelijk worden gedraaid om verandering te krijgen. We zoeken met elkaar naar oplossingen, deeloplossingen en starten initiatieven. We gaan op (deel) thema’s ook aan de slag. Ondertussen leren we van de initiatieven en experimenten.

Van een afstand zijn netwerken rondom maatschappelijke opgaven soms wat ongrijpbaar en vaag. Partijen ontmoeten elkaar rondom een opgave om de krachten te bundelen, en dan? Wat gebeurt er precies dat bijdraagt aan dat vraagstuk? Wat dóen die partijen met elkaar? Alleen maar praten? Of gebeurt er ook nog wat?

Ontmoeten, samen richten, samen leren en samen handelen

Dit model geeft ons richting en houvast. En laat zien hoe we daarin samenwerken.

Daarbij zijn er 4 onmisbare onderdelen of schakels.

  1. Ontmoeten
    Samenwerken aan een opgave begint met ontmoeten. Door persoonlijk kennis te maken, elkaars organisaties en ervaringsdeskundigen beter te leren kennen en inhoudelijke onderwerpen te bespreken.
  2. Samen richten
    Rondom het generatiearmoede vraagstuk zijn al veel partijen actief. Ze zijn allen op hun eigen manier en vanuit hun eigen rol bezig met het vraagstuk en proberen van betekenis te zijn. Daarbij hebben ze ieder een beeld van wat nodig is maar er is nog geen gezamenlijke richting of gezamenlijke aanpak. In het opgavenetwerk werken we hieraan.
  3. Samen leren
    We willen diepgaander begrijpen hoe het armoedevraagstuk in elkaar zit. Dat begrip krijgen we niet als we oppervlakkig kijken: een diepgaander proces van leren is nodig. Alle verschillende partijen kunnen verschillende inzichten inbrengen. Zodat er een gezamenlijke leerproces op gang komt. Meer kennis over minder armoede. met link
  4. Samen handelen
    Wanneer we gezamenlijk zicht krijgen op het vraagstuk (leren), een beeld vormen van wat nodig is (richten), dan kan er ook gehandeld worden: aan de slag. Vaak zijn partijen ieder op hun eigen manier en vanuit hun eigen rol bezig om van betekenis te zijn. En zien we dat die inspanningen niet automatisch samenkomen en los van elkaar aan kracht verliezen of niet de maximale potentie hebben. Ons opgavenetwerk helpt partijen om daadwerkelijk samen te werken en de rollen af te stemmen.

 

Organiseren in opgavenetwerken:

Bij maatschappelijke opgaven is er een gezamenlijke stip op de horizon, een gedeelde koers, maar zijn de concrete doelen of resultaten vooraf niet helder en is ook niet bekend via welke inzet of acties we er gaan komen. Er zijn veel partijen bij betrokken, die wederzijds afhankelijk zijn en een verschillende taal spreken. Partijen bevinden zich in een ongeordend speelveld, waarbij geen of beperkte centrale sturing mogelijk is en allerlei dagelijkse dynamieken een rol spelen.

Dit vraagt om samenwerking op meerdere tafels tegelijk, waarbij we niet alleen iets maken maar ook iets onderzoeken. Een platform waar we alle denk- en doekracht samenbrengen rond een doelgroep of gebied, en voortdurend blijven experimenteren en leren.

Waarbij wordt onderkend dat verandering niet ontstaat doordat hier centraal en planmatig op wordt gestuurd, maar vanuit de ‘tussenruimte’, waar partijen samen komen, leren én handelen.

Bron: https://commoneye.nl/podcasts-over-samenwerken-aan-maatschappelijke-opgaven/

Delen via social media